حتمن تا به امروز برای شما هم پیش اومده که اقدام به یادگیری کار جدیدی کنید و بعد متوجه شید که بر خلاف تصور شما، اون کار اصلن سخت و پیچیده نیست. موقعیت دیگه‌ای که خیلی به این وضع شبیهه زمانیه که شما یک کاری رو آموزش دیدید ولی فقط توی یک پوزیشن انجامش دادید چون به شما آموزش ندادن که چطور اون کار رو در حالت‌های مختلف اجرا کنید. در این وضعیت هم شما بعد از این که اون کار تازه رو انجام بدید، متوجه می‌شید که این کار دقیقن همون کار قبلیه و فقط در جای دیگه‌ای انجام شده.
ماجرای بخش زیادی از مدل‌های رایج در بافت مو هم به این حالت دوم برمی‌گرده.
تجربه من و جامعه
من به طور طبیعی عادت کردم که مدتی بعد از یادگیری مبانی در هر کاری، تکنیک‌های اون کار رو در جاهای مختلف به کار بگیرم، حتا جاهای به ظاهر بی‌ربط با اون کار. به عنوان مثال اگر همین کار بافت مو رو مثال بزنم، از سال‌ها قبل با توجه به علاقه‌ای که به صنایع دستی داشتم، انواع بافت‌های مختلف رو یاد گرفته بودم. پس زمانی که وارد کار بافت مو شدم، خیلی راحت انواع بافت‌ها رو اجرا می‌کردم. اما چیزی که دلیل مقاله پیش رو شد، این بود که متوجه شدم، بر خلاف تصور خودم از کار، بخش خیلی بزرگی از جامعه، از این که کوچک‌ترین تغییری در تکنیک‌های کاری خودشون ایجاد کنن، ترس دارن. بخش دیگه‌ای هم هستن که اصلن به این موضوع فکر نمی‌کنن و نیاز دارن تا هر چیز ساده‌ای رو دوباره موبه‌مو آموزش ببینن. نه به خاطر این که اصل تکنیک رو بلد نباشن،نه! به این دلیل که نیاز دارن تا کسی یادگیری اون‌ها رو تایید کنه. در ادامه با معرفی و مقایسه چند مدل، موضوع رو کمی بازتر و ملموس‌تر می‌کنیم.
بافت موی دندون موشی
این مدل بافت مو که از مدل‌های پرطرفدار و ترند به حساب می‌آد، با استفاده از دو لاین بافت کف‌سری نیمه، اجرا می‌شه. بافتکارهای حرفه‌ای در فرم‌های وی‌آی‌پی، این بافت رو چهارلاینی هم اجرا می‌کنن. بعد از اجرای دو یا چهار لاین بافت کف‌سری، نوبت به نصب موی اضافه می‌رسه. موی اضافه که معمولن رنگی و متضاد با موی مشتریه، با استفاده از گره‌ای که اصطلاحن به اون دندون موشی می‌گیم، روی زیرسازی که با بافت کف سری اجرا کرده بودیم، نصب می‌شن. از کنار هم قرار گرفتن دسته موهای اضافه رنگی کنار هم، بافت دندون موشی شکل می‌گیره. محبوبیت این بافت به خاطر پوششیه که روی موهای طبیعی ایجاد و امکان تغییر رنگ بدون آسیب رو برای مشتری فراهم می‌کنه. همچنین افرادی که موی نسبتن کوتاهی دارن، می‌تونن با این مدل، موی بلند رو تجربه کنن. علاوه بر این در صورتی که موی آفرو رو جایگزین موهای پوشدار ساده کنیم، بافت دندون موشی یک جایگزینه به صرفه اقتصادی برای بافت آفرو هم به حساب می‌آد.
اکستنشن بافت
همون طور که از اسمش مشخصه، یکی از روش‌های اکستنشن موئه که با بافت انجام می‌شه و به دلیل قیمت پایین‌تر و تنوع رنگ بیشتر موهای مصنوعی، تونسته جای خودش رو در بین انواع روش‌های اکستنشن مو به خوبی باز کنه. در اکستنشن بافت، امکان لایت‌کردن، افزایش قد و افزایش حجم مو به سادگی فراهمه و هیچ گونه آسیبی هم برای موی شخص ایجاد نمی‌کنه
اکستنشن بافت کف سری
در نتیجه ادغام زیرساز بافت دندون موشی و تقسیم‌بندی اکستنشن بافت، امکان اجرای نوع دیگه‌ای از اکستنشن مو به وجود می‌آد که به اون اکستنشن بافت کف سری می‌گیم. زیرسازی که از اون برای نصب موهای سردوخت هم استفاده می‌کنن.
چتری و کوتاهی فیک
در صورتی که زیرساز کف سری رو جلوی سر و در جهت عرضی کار کنیم، بستری آماده می‌شه که موها بعد از نصب روی صورت بریزن و بعد از کوتاهی بتونیم فرم چتری رو داشته باشیم. اگر زیرساز کف سری، اون طوری که در بافت آفرو ازش استفاده می‌کنیم در کل سر ادامه پیدا کنه، با نصب موهای صاف امکان اجرای بلندی و کوتاهی فیک هم فراهم می‌شه.
با توجه به اطلاعاتی که در چند پاراگراف بالا به دست اومد، متوجه می‌شیم زیرسازی که برای بافت دندون موشی و البته بافت آفرو اجرا می‌شه و هنرجویان بافت مو معمولن در همون دوره ابتدایی خودشون آموزش می‌بینن، در نقاط مختلف سر قابل استفاده‌ست و می‌شه از اون برای لایت‌کردن، قددادن، حجم‌دادن، تغییر فرم به مو و… در جاهای مختلف سر استفاده کرد. همین زیرساز کف سری که با جزئیات بیشتر زیرساز بافت آفروی کف سری رو تشکیل می‌ده، برای انواع کوتاهی‌های فیک هم قابل استفاده‌ست. اما چرا هنرجوهای بافت مو و حتا بافتکاران حرفه‌ای نمی‌تونن خودشون این تغییرات رو در کارشون اعمال کنن؟ به نظر من بخش زیادی از این انفعال به ترس‌های ذهنی و البته عدم آگاهی افراد برمی‌گرده. فاکتورهایی که مدام شخص رو از انجام کار تازه منع می‌کنن تا هر روز کارهای روزمره قبل رو تکرار کنن. چه صحبت از ترس باشه و چه عدم تخصص و آگاهی، بخش عمده تقصیر به گردن اون سیستمیه که آموزش افراد رو در این رشته به عهده داره. مدرسینی که برای منفعت بیشتر از دادن اطلاعات ساختاری به هنرجوهای خودشون دریغ می‌کنن تا همون اطلاعات رو در قالب دوره‌های آپدیت و به شکل قطره‌چکونی ارائه بدن، در واقع دارن هوش کاری رو از هنرجوها دریغ می‌کنن. در این سیستم هنرجو طوری بار می‌آد که به جای یادگیری اصول ساختاری، تعداد مدل‌های بیشتری رو آموزش ببینه در حالی که بسیاری از مدل‌ها با روش‌های یکسان اجرا می‌شن. همین روش همواره بافتکارها رو در این استرس نگه می‌داره که نکنه از حدود خواست‌های مشتریان فراتر برن و خلاقیت خودشون رو در کار بروز بدن.
نتیجه‌گیری
امروز روز دیگه در سراسر دنیا ثابت شده که از مهم‌ترین ویژگی‌های یک متد آموزشی خوب، یک مدرس خوب و به طور کلی یک آموزش خوب، ساده‌سازی سرفصل‌ها و مباحث آموزشی توسط اون مدرس یا متده. متعددکردن مباحث آموزشی در صورتی که در خدمت ساده‌سازی سرفصل‌ها نباشه، جز سخت‌تر و پیچیده‌تر کردن آموزش، نتیجه‌ای به دنبال نداره. همین پیچیده‌تر کردن موضوعات که متاسفانه امروز در قالب آموزش تخصصی و با اصطلاحات من‌درآوردی لاتین همراه شده، باعث سرخوردگی بخش زیادی از هنرجویان در رشته‌های مختلف شده. در حالی که می‌شد با ساده‌تر کردن متد، با آموزش فقط یک سرفصل اصولی و بیان جزییات و نکات تکمیلی، یک استعداد کاری رو وارد بازار کار کرد. خواننده این مقاله چه در رسته مدرسین باشه و چه در رسته علاقمندان و شاغلین حرفه بافت مو(و البته سایر رشته‌ها) باید بدونه که تعداد زیاد عناوین و سرفصل‌ها نشونه پرباربودن دوره‌های آموزشی نیست. اساسن تعدد در هیچ کاری بیان‌گر کیفیت نیست. چیزی که کیفیت رو مشخص می‌کنه، عمق تجربه‌ها و آموزه‌هاست. چه بسیار افرادی که با یک بار اجرای مدل، تمام فوت و فن کار رو یاد می‌گیرن و چه بسیار دیگرانی که بعد از بارها اجرای یک مدل تکراری، کماکان مشغول قلق‌گیری‌های اولیه هستن.
